Po nazwie niektórych poleceń umieszczony jest wielokropek (trzy kropki). To informacja, że będziemy mieli do czynienia z oknem dialogowym. Okno dialogowe wymaga od nas wykonania dodatkowych operacji i ponadto blokuje dostęp do reszty interfejsu.
Możemy wykonać działania i zatwierdzić lub anulować okno. Wielokropek może także czasem oznaczać dokowane okno.
Nie jest to cecha charakterystyczna Corela, trzy kropki to wyróżnienie, które spotkamy w menu bardzo wielu różnych programów, nie tylko graficznych.
Prowadnice zaznaczamy podobnie, jak inne obiekty. Korzystając z klawisza Shift, możemy zaznaczyć więcej niż jedną
prowadnicę, dzięki czemu będzie można prowadnice przemieszać, usuwać, a także kopiować. Przy wklejaniu skopiowanych prowadnic pamiętajmy o tym, aby wkleić je na przeznaczonej do tego warstwie, czyli warstwie Prowadnice.
Aczkolwiek Corel sam nas ostrzeże, że wklejenie prowadnic na innej warstwie spowoduje, iż będą one widoczne na wydruku.
Aby szybko wykonać kopię obiektu umieszczoną dokładnie w miejscu kopiowanego elementu, najwygodniej nacisnąć klawisz plusa. Pamiętajmy, aby wykonać tę czynność, korzystając z zestawu klawiszy numerycznych.
Natomiast jeśli potrzebujemy większej liczby kopii, a nie zależy nam na precyzyjnym ich umieszczeniu, podczas kopiowania skorzystajmy z klawisza spacji. Chwytamy obiekt lewym klawiszem i przesuwając, przytrzymujemy spację. Można dodatkowo wykorzystać klawisz Shift.
W razie potrzeby można dostosować rozmiar próbek kolorów, znajdujących się na palecie. Kliknij przycisk palety wysuwanej i wybierz polecenie Opcje (mały trójkąt na samej górze palety). Teraz wybierz Dostosuj. I w sekcji Pojemniki z kolorami zaznacz opcję Duże pojemniki. Zatwierdź. I od teraz możesz korzystać z próbek o większych rozmiarach.
Corel ma zwyczaj umieszczać na szczycie listy czcionek pięć ostatnio używanych fontów. To wygodna opcja. Dodatkowo możemy kontrolować ilość wyświetlanych czcionek: Tekst>Opcje listy czcionek>Liczba wyświetlanych ostatnio używanych czcionek. Możliwe wartości to: od 0 do 20 krojów.
Jednym z atrybutów konturu jest linia. Domyślnie mamy do czynienia z linią ciągłą, aby edytować styl linii, należy obiekt w pierwszej kolejności zaznaczyć. Teraz na pasku właściwości wybieramy opcję Wybór stylu linii konturu. Możemy skorzystać z gotowych stylów, utworzyć własny, z pomocą edytora dostępnego po wybraniu polecenia Inne lub korzystając z tego samego polecenia, zmodyfikować istniejący styl.
Czym jest kontur kaligraficzny w CorelDRAW?
Fizycznie jest to linia, która charakteryzuje się różną grubością, w zależności od kierunku rysowanej linii i kąta stalówki prawdziwego pióra.
Za symulowanie tego zjawiska w Corelu odpowiadają polecenia znajdujące się w sekcji Kaligrafia (klawisz F12, Pióro konturu).
Kształt końcówki najprościej ustawić w sposób interakcyjny. Wcześniej można także wybrać opcję stylu narożnika.
Jeden z najszybszych (obok oczywiście skrótów klawiszowych) sposobów na uruchomienie okien dialogowych Pióro konturu oraz Wypełnienie, to podwójne kliknięcie odpowiedniej ikony, znajdującej się na pasku stanu w prawym dolnym rogu okna programu.
Pracując z powiększonym obrazem, do dyspozycji mamy małe narzędzie ukryte w prawym dolnym rogu okna rysunku. To Nawigator. Ułatwia poruszanie się właśnie po oknie rysunku. Wywoływany również poprzez naciśnięcie klawisza N.
Od wersji X5 okienko Nawigatora jest znacznie większe, a dzięki temu wygodniejsze.
Inteligentne wypełnienie to narzędzie, które potrafi znacznie więcej, niż wskazywałaby na to jego nazwa. Inteligentne wypełnienie wykrywa krawędzie obszarów, tworzy zamkniętą ścieżkę i wypełnia ją zdefiniowanym przez nas kolorem.
Mówiąc krótko – tworzy nowe obiekty. Istotny jest fakt, że krawędzie obszarów mogą należeć do różnych obiektów.
Jednym z najbardziej uniwersalnych narzędzi do rysowania w Corelu, jest narzędzie Łamana. Uniwersalne, ponieważ jednocześnie pozwala tworzyć zarówno segmenty zakrzywione, jak i proste. Przytrzymując lewy klawisz, możemy rysować tak, jak narzędziem Rysunek odręczny. Po zwolnieniu klawisza narzędzie wciąż pozostaje aktywne, dzięki temu można wyznaczać kolejne punkty i tworzyć w ten sposób odcinki proste.
Klawisz spacji pozwala przełączać się pomiędzy aktualnie wybranym narzędziem a narzędziem Wskaźnik. Naciśnięcie spacji aktywuje Wskaźnik, natomiast ponowne jej naciśnięcie, przełączy nas do wcześniej używanego narzędzia.
Pracując z narzędziami znajdującymi się na palecie Kształt dokładny, spotkamy się z dodatkowymi uchwytami oznaczonymi czerwonym, niebieskim i żółtym kolorem. W Corelu noszą nazwę glifów i służą do modyfikacji utworzonego kształtu. Więcej szczegółów w filmie.
Domyślny kolor prowadnic można łatwo zmienić w razie potrzeby (np. kiedy kolory w naszym projekcie sprawiają, że prowadnice są na tle dokumentu nieczytelne).
Jeden ze sposobów, to przeciągnięcie wybranej próbki koloru nad prowadnicę.
Podwójne kliknięcie prowadnicy to dostęp do Opcji. Prowadnice>Domyślny kolor prowadnic; i w tym miejscu zmienimy domyślne ustawienia na stałe.
Na palecie wysuwanej Pipeta znajdziesz dwa narzędzia: Pipeta oraz Puszka z farbą. Corelowska pipeta potrafi znacznie więcej niż jej odpowiedniki w innych programach, ale może służyć także, tradycyjnie, do kopiowania właściwości wypełnienia z obiektów np. do skopiowania koloru z wybranego obiektu.
Skopiowany kolor można od razu wykorzystać. Służy do tego drugie z narzędzi Puszka z farbą. Klawisz Shift pozwoli Ci wygodnie przełączać się pomiędzy tymi dwoma narzędziami.
W wersji X6 Corela praca z tekstem została znacząco usprawniona.
Do najważniejszych zmian można zaliczyć wprowadzenie obsługi fontów typu OpenType. Ale wersja X6 to także dużo drobniejszych udogodnień np. wstawianie tekstu zastępczego, bardzo przydatna przy testowaniu atrybutów tekstu, czy też przy tworzeniu makiet publikacji.
Wystarczy utworzyć ramkę tekstu akapitowego i z pomocą prawego klawisza wybrać polcenie Wstaw tekst zastępczy. Zostanie wstawiony klasyczny wypełniacz, czyli Lorem ipsum. Można także wstawiać własny tekst.